Vulkanen, vochtige bossen en verrassingen

Buenas dias!

Er is alweer een hoop gebeurd sinds ons eerste bericht! Toen we uit Arenál vertrokken, gingen we eerst langs een stuk regenwoud dat is bestempeld als ecologisch centrum. Daar werden we rondgeleid door een Costaricaan die ons al op een luiaard wees, toen we nog op de parkeerplaats stonden. Het is onvoorstelbaar hoe blind je als leek bent voor dieren met schutkleur die recht boven je hangen… Het was maar een klein gebied, maar met een enorme dichtheid aan ‘wildlife’. We zagen daar voor het eerst de prachtige groene rood-ogige boomkikker. Ook hebben we de bluejeans frog gespot van 2,5 cm groot. Daarnaast zagen we daar nog diverse andere prachtige tropische dieren en ‘medicinale’ planten.

We reden rond de laguna de Arenál, het grootste meer van Costa Rica. Op naar Monteverde, bekend om zijn nevelwoud. Dit is een soort tropisch regenwoud, maar ook weer niet. Het regent er bijna niet. Het is er enorm vochtig door de wolken die vanaf de caribische kust en pacifische oceaan worden opgestuwd naar het berggebied en daar condenseren. Heel vreemd om het steeds te horen druppelen, terwijl het niet regent.

Volgens de Lonely Planet zou de weg erheen een horrorweg zijn vol modder en stenen. Inderdaad, we reden ruim een uur lang 20 km/h over de keitjes, maar zo erg was het nou ook weer niet. We hadden wel plezier van onze GPS, want wegen worden nauwelijks aangegeven. Ooit was het gebied niet ontdekt door toeristen. Er woonden wat costaricanen en wat Amerikanen die gevlucht waren vanwege de dienstplicht (de Quakers) en in het vreedzame Costa Rica wilden wonen (het land heeft ook geen leger). Maar na een artikel in National Geographic, waarin staat beschreven dat je de beroemde vogel quetzal het beste kan spotten hier, werd het bedolven onder toeristen. Omdat de lokale bevolking de vloed aan toeristen wilden tegenhouden, hebben ze asfaltering van het wegennet met succes tegen gehouden.

Het geluk is altijd met de dommen. In het Monteverde Cloud Forest heeft een groepje vogelaars twee uur zitten wachten bij een nestkastje om de quetzal te kunnen zien, zij gaven het maar op... Toen wij echter even langsliepen en vijf minuutjes stonden te kijken kwam net moedervogel naar het kastje om de jongen te voederen! Zo hebben wij een glimp op kunnen vangen.

’s Avonds hebben we in het donker nog een wandeling met gids gemaakt. Dit was in het ‘Childrens eternal rain forest’. Een super groot stuk regenwoud, ooit aangekocht door een groepje Zweedse schoolkinderen, toen de prijzen van land nog laag waren. Hier zagen we een grote tarantula! Daarna ging het al snel mis met de wandeling, want het werd een echt REGENwoud.

Gisteren zijn wij naar het volgende park gereden, vlak bij de Tenorio vulkaan. Een niet-toeristisch gebied. We hebben een eigen cottage met jacuzzi, bij een lodge midden in het bos. Waarschijnlijk was de jacuzzi al een hele tijd niet meer in gebruik geweest, gezien de putlucht die eruit kwam toen we hem aanzetten. Toen die weg was was het badderen toch wel fijn, met uitzicht op het regenwoud!

Vandaag hebben we een wandeling gemaakt langs de Rio Celeste: een rivier met een hele mooie blauwe kleur… althans… maar dat komt later. Onderweg er naar toe reden we per ongeluk over een hele lange felgroene slang die zonder uit te kijken de weg over stak… Wonder boven wonder leefde hij nog na overreden te zijn door onze zware terreinwagen. We reden nog even terug om de schade op te nemen, maar hij kon ons nog behoorlijk agressief aankijken… Even later bereikten we het park.

We kwamen eerst langs een prachtige waterval, daarna moesten we nog een stuk verder lopen voor de beloofde warme bron, de ‘hot spring’. Het is hier namelijk vulkaangebied en er zijn diverse bronnen waar door de vulkaan verwarmd heet water uit komt. Wat niet in de Lonely Planet stond was dat we hiervoor ook een riviertje moesten oversteken… zonder brug. Dus, óf balancerend over boomstammen óf gewoon door het water. We besloten ons verlies te nemen en dus begon het omkleedritueel: schoenen uit, sokken uit, broek afritsen, broek aanritsen, voeten afdrogen, schoenen aan. Dit maal twee, want we moesten dezelfde weg ook weer terug.

Even later bereikten we inderdaad de hot spring, een poel langs de snelstromende rivier. Zwembroek en bikini aan en hup in de poel. Water van ruim boven de 37 graden vermengt zich met het koude water uit de rivier, zodat soms je achterkant helemaal afkoelt terwijl je voorkant bijna verbrandt terwijl je in de poel zit. Een mooie ervaring, zeker toen we de poel voor onszelf hadden, maar het meest bijzondere kwam nog. Terwijl Koen zich aan het aankleden was zat Klaske nog even in de poel, en opeens voelt ze de poel bewegen… zelfs de enorme stenen er omheen. Een kleine aardbeving! Het water in de rivier veranderde plotsklaps van helder naar troebel, en de hele rivier die zo bijzonder blauw was (Rio Celeste) was ineens bruin van kleur geworden. Klaske is nog nooit zo snel uit een warm bad gekomen, maar ze was bang dat de hot spring nog wel eens uit de hand zou kunnen lopen. Koen had het nauwelijks door maar even later kwam er nog een kleine beving.

Vervolgens de zelfde weg terug, en weer de rivier oversteken dus. Terwijl Klaske al aan de overkant stond en Koen net van plan was in de rivier te stappen, ging de aarde weer schudden… maar nu goed. Zeker zo’n vijf seconden lang schudde de aarde hevig heen en weer. We zagen de boomkruinen zwaaien en er viel een boom om. Een hele bijzondere ervaring! Onwerkelijk. Toen we later terug kwamen in het ranger station bleek dat het een aardbeving was die in de hele omgeving gevoeld was met een kracht van 5,5 op de schaal van Richter. Toen we in de plaatselijke supermarkt kwamen bleken daar de limonadeflessen, shampooflessen et cetera allemaal op de grond te liggen. Ook in onze cottage waren alle toiletartikelen van de plank gevallen. Vanavond hebben we nog een paar naschokken gevoeld terwijl we in onze cottage zaten. Gelukkig is deze stevig gebouwd dus voelen we er ons veilig.
Wees gerust, morgen vertrekken we weer verder uit dit “gevaarlijke” gebied!


Uiteraard staan er weer meer foto’s op:
https://picasaweb.google.com/kvliegenthart/CostaRica#