Liverpool day one

Beste familie, vrienden en kennissen,
Vandaag zijn we aangekomen in Liverpool om hier ruim drie maanden te blijven… Waarom? Omdat Klaske het Diploma of Tropical Medicine and Hygiene wil halen aan de Liverpool School of Tropical Medicine. Dat is een gerenommeerd instituut, vandaar dat ze dat hier wil doen, en bovendien vonden we het ook wel eens leuk om een paar maanden in een andere stad te wonen.

Wat Koen dan gaat doen? Het zelfde als thuis, oftewel zijn stichtingen etc. bijhouden via internet, alleen alle vergaderingen hoeft hij nu natuurlijk niet te bezoeken. Dat levert weer tijd op die hij nu gaat gebruiken om een cursus Swahili te doen.

Zowel de tropische ziektes opleiding van Klaske als de Swahili cursus van Koen zijn niet zonder reden. We gaan namelijk vanaf maart 2012 voor negen maanden in een ziekenhuis in Tanzania werken, het Haydom Hospital in het noorden van het land, niet al te ver van de meeste safariparken… Klaske uiteraard als dokter en Koen gaat de financiële administratie versterken.

Na een voorbereiding van een halve dag zijn we naar Europoort in Rotterdam gereden. Wat we hebben gedaan in die halve dag? Kleding, computers en medische boeken inpakken. Slasaus, koffie, lekkere mayonaise, rookworst, zoetjes, Brinta, stroopwafels kopen (pindakaas houden we niet van). En natuurlijk een heerlijke Hema worst gegeten!

We zijn hier met de auto heengereden, nou ja, grotendeels op de boot natuurlijk, naar Hull. Op de mini cruise hebben we voornamelijk lekker gegeten en geslapen. Vanaf Hull was het nog maar twee uur rijden. Wel makkelijk, de auto mee, alleen wel een beetje wennen met het links rijden… dan wel de Engelsen moeten een beetje aan ons wennen. Onderweg hebben we ons tegoed gedaan aan een typical English breakfast in een 17e eeuwse pub ‘The black horse’.

Aangekomen bij ons onderkomen in de verlopen villawijk hebben we allereerst onze dove en dementerende buurman Charles ontmoet. De buurvrouw kwam de sleutels brengen en zo hadden we het hele pand voor ons alleen. Dat dacht ook het zoontje van de huisbaas, toen hij met de deur open stond te plassen …

Het pand is van een kennis van een kennis. Via een opstapje kom je bij een hoge voordeur. Binnen ruikt het naar de pastorie van Klaske’s oom en tante waar zij als kind ging logeren. De geur van een oud huis dus, maar dan wel in positieve zin. Wij betrekken een zolderetage van het grote twee-onder-een-kap huis, met twee grote slaapkamers, een woonkamer, badkamer en een klein keukentje. Er staan twee splinter nieuwe bruin lederen bankstellen in de kamer. Jammer van het 30 jaar oude Perzische tapijtje dat de oude planken vloer moet verhullen.

We kwamen er achter dat niet alleen onze woonkamer Perzische elementen in zich draagt. We vroegen de postman naar de lokale supermarkt en kwamen terecht in een soort halal-paradijs. Niet echt wat je hoopt wanneer je eindelijk je slag probeert te slaan met hamburgers en bacon. Wel perfect voor de olijven, Turkse yoghurt en verse groente! Wel gek om te bedenken dat wíj in dit geval de allochtonen zijn… De muntstukken van de pond blijft een beetje wennen. Hoe groter de munt, hoe minder hij waard is…

We konden ons niet inhouden en hebben ook de Tesco al bezocht. Een supergrote winkel, waarvan onze huisbaas zegt: “Als je eenmaal de groenteafdeling hebt bereikt, betrap je jezelf er al op dat er 10 cd’s in je winkelwagentje liggen en een TV die je niet nodig had.” Bij ons viel het mee, maar we hebben wel voor de komende drie maanden genoeg bonen in tomatensaus en ingeblikte spaghetti bestaande uit alle letters van het alfabet voor Koen (wie maakt ons los?).

Morgen even naar Ikea om nog wat leuke dingen te kopen om het hier nog gezelliger te maken… en verder vermaken we ons hier best. Er is veel te doen hier, leuke restaurantjes, de Beatles tour, een “echt” Safaripark, en noem maar op.

Allemaal de hartelijke groeten!