Malaria?

(op http://picasaweb.google.nl/kvliegenthart/Zambia zijn weer enkele foto's toegevoegd)

Het is nu zondag, ik ben net uit de kerk, een goed moment om weer eens bij te praten! De kerk is hier op het ziekenhuisterrein, om half acht ’s morgens (om negen uur begint de lokale-taal dienst), Anglicaans. Wel een beetje anders dan in Engeland. Hier komen tussen de liederen uit het Engelse boekje ook nog eens Afrikaanse liedjes, uiteraard met handgeklap, en wat ook leuk is is dat als er bezoekers zijn zij naar voren moeten komen, even vertellen wie ze zijn en vervolgens worden ze toegezongen en komt iedereen swingend en handenklappend naar voren om de bezoeker een hand te geven. Een ideetje voor in Nederland? Ook interessant is dat de collecteopbrengst gelijk bekend wordt gemaakt. Ik had deze keer 20.000 Kwacha in de enveloppe gestopt, dat is drie Euro, goed voor 73% van de collecteopbrengst!

Maar even terug naar gisteren. Klaske werd ziek wakker, koorts, beetje pijn in de keel, hoofdpijn, verkouden. En als je hier koorts hebt gaan gelijk alle malariabellen rinkelen. Dus moest ze op advies van de dienstdoende dokter haar bloed laten onderzoeken. Nu kon ze zelf eens ervaren hoe het is om geprikt te worden! Het blijkt nu toch wel wat meer pijn te doen dan ze zelf denkt als ze zelf bloed afneemt… De uitslag was dat er geen malaria werd geconstateerd. Maar om het zeker te weten moet je dezelfde test nog twee keer doen. Echter, een Nederlandse arts hier was in het bezit van een snel-test die betrouwbaarder is. Dus haar, Christine, laten komen en de test gedaan… die bleek niet goed te werken. Dus toen nog maar een keer bloed geprikt, en weer was de uitslag dat het geen malaria was dus hier doen we het maar mee. Inmiddels gaat het weer een stuk beter, ze hoopt morgen wel weer aan de slag te kunnen.
Overigens, terwijl we zaten te wachten op de laboratoriumtest zat er ook een moeder met haar ongeveer anderhalfjarige dochter te wachten. Het meisje stond op de grond, een beetje wiebelig, en prompt komt er een grote plas onder haar rok vandaan. Vervolgens ging ze er even lekker in stampen met haar voetjes, even lekker mee wrijven met de handjes, en er vervolgens in zitten met haar jurkje. De moeder vond het allemaal best. Dit soort dingen gebeuren ook in de spreekkamer…

Mij kwam het eigenlijk wel goed uit dat we geen andere activiteiten konden doen op zaterdag want ik moest overwerken. Ik was namelijk zo goed als klaar met de jaarrekening (die maandag klaar moet zijn i.v.m. een bestuursvergadering) en wilde vrijdag beginnen met de toelichting. maar toen bleek al bij de eerste specificatie dat er nog behoorlijke missers in de boekhouding zaten. Dus, de zaterdag besteed aan het maken van aansluitingen en opnieuw opmaken van de cijfers. Beetje jammer dat de boekhouder er zeven maanden over doet om het jaar af te sluiten en dat er dan nog niets van klopt… en eigenlijk maar goed ook want anders kon ik mijzelf hier niet nuttig maken. Overigens werd mijn werk wel gehinderd door het feit dat gisteren de hele dag de stroom uitgevallen was…
Overigens moest de boekhouder zelf de laatste dagen werken aan het budget voor de komende drie jaar. Er is namelijk ook op maandag een vergadering met de overheid waarin het ziekenhuis de begroting met hen moet bespreken. Wel bijzonder dat men verwacht van een ziekenhuis dat het drie jaar vooruit plant, inclusief het verwachte gebruik aan medicijnen etc., terwijl de maandelijkse betalingen van de overheid naar het ziekenhuis hoogst onzeker zijn. De eerste maanden van dit jaar betaalden ze maar een heel klein deel van het toegezegde geld, nu ongeveer de helft. Het is elke maand afwachten. Het ziekenhuis zelf gaat dus nauwelijks verder dan het begroten van de volgende maand, op basis van de verwachte inkomsten.
Zo, nu maar weer een colaatje gaan halen in de Mess!